Ιστορία μου, αμαρτία μου. Από τη Μακεδονία με αγάπη-του Παντελή Κελεσίδη
Γράφει ο Παντελής Κελεσίδης
Η Ελλαδίτσα μας αυτές τις μέρες , δέχεται ένα ακόμα χτύπημα. Αυτή τη φορά από την υπερδύναμη με την οποία συνορεύουμε στα βόρεια και ακούει στο όνομα FYROM, ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε. Όλος ο υπόλοιπος πλανήτης τη λέει Μακεδονία, αλλά εμείς τους έχουμε γραμμένους κανονικά, και αυτό έχει από μόνο του τόσο πλάκα, όσο και ενδιαφέρον. Βέβαια το ίδιο και χειρότερα μας έχουν γραμμένους και αυτοί, αλλά αυτό είναι δικό τους πρόβλημα.
Αυτό το “κρατίδιο”, που δεν αξίζει καν να λέγεται κράτος, απειλεί την εδαφική μας ακεραιότητα , προφανώς με τον υπερσύγχρονο αόρατο στρατό του (;), και δε φτάνει αυτό θέλει να κλέψει και την ιστορία μας. Και αυτή είναι μία επαίσχυντη στάση. Τι θα απογίνουμε εμείς χωρίς ιστορία; Τι θα διδάξομεν στα παιδιά μας αύριο μεθαύριο; Ότι όλα είναι σχετικά , οι πατρίδες και τα κράτη- έθνη στην Ευρώπη είναι μία αρκετά σύγχρονη κατασκευή που εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κεντρικών εξουσιών; Με τέτοιες αηδίες, θα παράγουμε ανθρώπους εργατικούς και χρήσιμους για την κοινωνία; Ε, όχι , θα τους δείξουμε εμείς.
Και τους δείξαμε. Κάναμε συλλαλητήριο. Ξανά. Στο προηγούμενο , εικοσιπέντε περίπου χρόνια πριν είχα πάει και εγώ με όλο το σχολειό μου. Αλίμονο. Κανείς δάσκαλος δεν μπήκε στον κόπο να μας πει κάτι παραπάνω για την Ιστορία εδώ στα Βαλκάνια, για το πόσο ρευστά ήταν όλα στα χρόνια των προ παππούδων μας, και πως τελικά προέκυψε αυτή η απαίτηση των ακατονόμαστων βορείων γειτόνων μας. Πωρωμένοι φωνάζαμε συνθήματα, αλλά ήμασταν πολλοί, και η αλήθεια είναι πως τους πολλούς πρέπει και να τους φοβάσαι. Τα χειρότερα εγκλήματα γίνονται από πλήθη και όχι από άτομα. Επίσης τους πολλούς πρέπει , εσύ που έχεις το θεωρητικό υπόβαθρο τέλος πάντων, να τους υπολογίζεις όσο είναι νωρίς, πριν αρχίσει ο φόβος και τρέχουμε όλοι πανικόβλητοι.
Έτσι και σήμερα, καλό θα ταν η διανόηση και ιδιαιτέρως η αριστερή, τόσο η ντεμέκ όσο και η ορίτζιναλ, αλλά και οι υπόλοιποι της πνευματικής μας ελίτ, να σταματήσουν να μιλάνε, να ειρωνεύονται, να κοροϊδεύουν και να τους βάζουν όλους στο ίδιο τσουβάλι με τους πραγματικά επικίνδυνους , φασίστες και φασιστόφιλους, γιατί έτσι απλά κρατάνε τον πολύ κόσμο μακρύα από τα ιδανικά που υποτίθεται πως υπερασπίζονται. Αυτοί οι κουλτουριάρηδες και μορφωμένοι προοδευτικοί , που όσο αλήθεια είναι το ότι έχουν δίκιο στο μεγαλύτερο μέρος της κριτικής που κάνουν για το μακεδονικό, άλλο τόσο ισχύει πως είναι στην κοσμάρα τους, αποκομμένοι από τις “αμόρφωτες μάζες” που επιμένουν να πιστεύουν στα παραμύθια , στις πατρίδες , τις θρησκείες, και άλλα σχετικά. Λες και δεν έχουμε όλοι ανεξαιρέτως, μαζί και η πνευματική μας πρωτοπορία, τα δικά μας παραμύθια, που έλεγε και ο Τσακνής προφανώς πριν κονομήσει τη θέση διευθυντή της ΕΡΤ.
Κατά τα άλλα, οι αξιολογήσεις συνεχίζονται με επιτυχία, και αυτό είναι επίτευγμα που θα μείνει επίσης στην Ιστορία. Τίποτα άλλο της προκοπής, κανένα άλλο ένδοξο κεφάλαιο, δε φαίνεται στον ορίζοντα. Η ιστορία φυσικά και δεν έμεινε στα χρόνια του Φιλίππου και του Αλέξανδρου. Συνεχίστηκε και θα συνεχίζεται, και θα τη γράφουν κυρίως αυτοί που Δε θα είναι κολλημένοι στο ηρωικό παρελθόν , και θα κοιτάνε πως να βελτιώσουν το μέλλον τους. Όχι εμείς δηλαδή. Εμείς τη δείξαμε τη μαγκιά μας. Φτάνει το πολύ πολύ , μέχρι τους ακόμα πιο καημένους Σκοπιανούς. Που και αυτοί με τη σειρά τους, βλέπουν ως μόνη διέξοδο από το οικονομικό και πολιτικό τους χάλι, την έφοδο στο παρελθόν. Μαλάκες παγκοσμίου βεληνεκούς, και αυτοί και εμείς.