Στ. Μάντζαρης: “Στη διάθεσή σας να συνεργαστούμε αλλά πρέπει κάποια στιγμή να ακούσετε”

Η αναφορά που ακολουθεί, αποτελεί τοποθέτηση της Ένωσης Ξενοδόχων Λήμνου, διά στόματος του προέδρου της κ. Στέλιου Μάντζαρη, στις εργασίες του 14ου Συνεδρίου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, που έγινε στη Μυτιλήνη στις 2-3/05/2018, στην θεματική του Τουρισμού. Στην ομιλία του ο κ. Μάντζαρης επεσήμανε τη δυναμική που αναπτύσσει ο κλάδος του τουρισμού, καλώντας την κυβέρνηση να μεριμνήσει ανάλογα προς όφελος των επαγγελματιών και επιχειρηματιών του χώρου.

Έχουμε αντιληφθεί πλέον ότι η συζήτηση για τον τουρισμό δεν μπορεί να επικεντρωθεί μόνο και αποκλειστικά στα ζητήματα του τουρισμού. Το φαινόμενο «τουρισμός», αποτελείται  από σειρές ενεργειών, δράσεων και αποφάσεων που έχουν σχέση με όλες τις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας. Ειδικότερα όπως έχουμε πολλές φορές προαναφέρει, στην χώρα μας όπου ο τουρισμός (μας αρέσει ή όχι…) αποτελεί την σημαντικότερη πλέον πηγή εσόδων και δείκτη παραγωγικότητας, είναι απαραίτητο να είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί, και να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες των επιχειρηματιών που τις περισσότερες φορές αγωνιζόμενοι κόντρα στις πολλές αντίξοες οικονομικές αλλά και κοινωνικές συνθήκες, ανέβασαν τον τουρισμό στα επίπεδα που πλέον τα τελευταία χρόνια χαιρόμαστε να διατυμπανίζουμε ότι βρισκόμαστε στις παγκόσμιες λίστες. Και βέβαια να χαιρόμαστε που σύμφωνα με τις προβλέψεις την τράπεζας της Ελλάδας θα φτάσουμε το 2018 να έχουμε εισροή περίπου 28 δις €.

Εμείς επιχειρούμε στη Λήμνο, ένα ακριτικό νησί που δεν ανήκει στους προορισμούς «πρώτης γραμμής» όπως συνηθίζεται να λέγονται οι πρωτοκλασσάτοι και καλά προωθημένοι προορισμοί της χώρας.

Βλέπουμε όμως και βιώνουμε απίστευτα προβλήματα αν και σύμφωνα με τα στοιχεία που εξάγουμε ανά χρόνο βλέπουμε μια αύξηση εισερχομένων στο νησί στη σαιζόν περίπου στο 29% (Στοιχεία 2015-2017), που εκ πρώτης όψεως φαίνεται σημαντική. Όμως τα ποιοτικά στοιχεία δείχνουν:

1. Στο νησί με ένα από τα μεγαλύτερα και καλύτερα αεροδρόμια της Ελλάδας, οι επιβάτες που φτάνουν με αεροπλάνα έχουν μια διαφοροποίηση του -0.7%. Βλέπεις τα εισιτήρια είναι πολύ ακριβά και οι επισκέπτες μας έρχονται κυρίως από τα Βαλκάνια, με χαμηλά επίπεδα ρευστότητας.
2. Τα καράβια αν και «καλύτερα» μετά από πολύ αγώνα τα τελευταία 2-3 χρόνια,  φέρνουν κυρίως Έλληνες επισκέπτες με όλο και χαμηλότερη αγοραστική δύναμη. Γιατί τα καράβια όμως τελικά φαίνονται σε εμάς που τα ζούμε, να είναι ότι ξέμεινε από όλους τους υπόλοιπους Έλληνες; Και που βέβαια τα δρομολόγια μας δείχνουν ότι αν και μιλάμε για επιδοτούμενες γραμμές, φτιάχνονται για να βολεύουν κάποιους άλλους και όχι εμάς τους άμεσα ενδιαφερόμενους νησιώτες; Η σύνδεση με την Μυτιλήνη, πρωτεύουσα του νομού μας γίνεται 2 φορές την εβδομάδα ακτοπλοϊκά ή μέσω Αθήνας. Και στη Λήμνο που ξεγυμνώθηκε από υπηρεσίες (Εφορία, ΙΚΑ, δικαστήρια κλπ), όλα αυτά βαραίνουν και ακριβαίνουν υπερβολικά  τη ζωή μας.
3. Η σαιζόν έχει παραμείνει ακόμα κλειστή στους 2,5 μήνες. Άρα που πάνε οι επιπλέον επισκέπτες που φαίνεται ότι έχουμε? Το AirBnB και οι παράνομες μισθώσεις μαστίζουν το νησί, που ενώ φαίνεται να έχει λίγες κλίνες είναι ακόμα άδειο τον Μάιο, Ιούνιο και Σεπτέμβριο και δοκιμάζεται η φέρουσα ικανότητα μας, τους μήνες αιχμής.
4. Δεν γίνονται καινούργιες σοβαρές επενδύσεις. Το νησί μένει αναξιοποίητο και άδειο από σοβαρό σχεδιασμό, πράγμα που οφείλεται σε όλους τους εμπλεκόμενους , Υπουργείο, Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και βέβαια επενδυτές που δεν έχουν κίνητρα για να έρθουν στα «Σύνορα της Ευρώπης» όπως χαιρόμαστε να λέμε.

Να πούμε κι παραπέρα λίγα ακόμα. Το άρθρο 120 της Οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης  τονίζει ότι το ειδικό καθεστώς του μειωμένου ΦΠΑ που ξαφνικά ανέβηκε στο 24% δεν είναι προνόμιο, αλλά αποτελεί:

• Ανταγωνιστικό ισοδύναμο απέναντι στα μειονεκτήματα, που δημιουργεί η εδαφική ασυνέχεια
• Παράγοντα ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του νησιωτικού τουριστικού προϊόντος
• Πολιτική τόσο για την οικονομική ανάπτυξη των νησιών, όσο και για την παραμονή των κατοίκων στα νησιά
• Μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης (οι νησιώτες δεν απολαμβάνουν ισοδύναμα την ωφέλεια από τα βασικά κοινωνικά αγαθά του κράτους), για την οικονομική ανάπτυξη των νησιών και την παραμονή των κατοίκων στα νησιά.

Εδώ λοιπόν τι γίνεται; Γιατί το κράτος πέταξε ένα ξεροκόμματο σε φτωχούς ή φτωχοποιημένους νησιώτες με τα ειδικά επιδόματα, όταν όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες έφτασαν σε απίστευτα ύψη; Στη Λήμνο κυρίες και κύριοι η βενζίνη έχει 1,82€ το λίτρο και το πετρέλαιο κίνησης  1.54€. Και βέβαια η μεγαλύτερη κοροϊδία, η δημιουργία μεταφορικού ισοδύναμου, ασύνδετου με την πραγματική οικονομία και εκτός ουσιαστικής πραγματικότητας. Δηλαδή για άλλη μια φορά πρώτα η ασθένεια και μετά η θεραπεία. Από που όμως; Από το ίδιο κράτος που μας ζητάει φόρους συνέχεια και μας οδηγεί σε απίστευτες καταστάσεις καθημερινής τρέλας.

Ο ειδικός φόρος διαμονής που θεσπίστηκε, είναι αναπτυξιακό μέτρο και αν ναι για ποιόν; Μια οικογένεια Ελλήνων ξεκινάει για διακοπές για την Λήμνο και θέλει 600€ ναύλα και εισιτήρια μαζί με αυτοκίνητο ( βλέπεις η παροχή εσωτερικών δρομολογίων είναι μηδαμινή και εντελώς αδούλευτη..) Που θα μείνουν αυτοί και πόσες ημέρες ? Και πως θα φάνε που όλα τα προϊόντα πλέον είναι περίπου 15-20% πάνω από τις τιμές της Αθήνας;

Στα αναπτυξιακά προγράμματα που κατά καιρούς εκπονούνται το 50% του προς επένδυση  ποσού έχει ανάγκη τράπεζας. Δεν συζητάμε για τα χαμηλότατα νούμερα που δίνονται σε όλη τη χώρα και ειδικά στο Βόρειο Αιγαίο που τα έχει και ανάγκη, περισσότερο. Ωραία ας πάμε στην τράπεζα να μας ζητήσει να καταθέσουμε τα χρήματα της συνεισφοράς της και να μας τα πιστώσει για να μπορέσουμε να δουλέψουμε στην ανάπτυξη των προϊόντων μας, που σε εμάς τους ξενοδόχους λέγονται κρεββάτια, κουζίνες, μαξιλάρια κ.α. τέτοια…

Το Νοσοκομείο της Λήμνου έχει εξαιρετικές ξενοδοχειακές υποδομές και έναν διοικητή που θέλει να κάνει πράγματα και να τιμήσει τη θέση του . Όμως ποια είναι τα κίνητρα σε καλούς γιατρούς να υπηρετήσουν εκεί;  Οι εμπειρίες μας είναι δραματικές και ευτυχώς που υπάρχουν και ιδιωτικές διακομιδές ασθενών…

Γίνονται συνεχείς προσπάθειες για ρυθμίσεις χρεών και δανείων. Τα αποτελέσματα όμως δείχνουν πως ότι γίνεται, δεν βγάζει κανένα νόημα και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αν στόχος είναι να τακτοποιήσουν οι επιχειρηματίες τις οφειλές τους ή γίνονται για να περάσουν οι Ελληνικές περιουσίες στα χέρια των καλών Funds, Ελληνικών και Ξένων κορακιών, « βοηθών της Ελληνικής ανάπτυξης».

Συζητάμε όλοι για την διασύνδεση των υπηρεσιών των ξενοδοχείων με τις τοπικές πρωτογενείς πηγές. Πως λοιπόν όταν όλα τα παραγόμενα προϊόντα φτάνουν να είναι πολύ ακριβά να τα χρησιμοποιούμε στα ξενοδοχεία μας (αν και το θέλουμε πολύ διότι είναι οι παραγωγοί τους φίλοι, συνεργάτες ή και συγγενείς πολλές φορές).

Τελευταίο αλλά καθόλου αμελητέο, ή ελλιπής επιμόρφωση του προσωπικού που εργάζονται χωρίς γνώσεις και με την καλή ή κακή θέληση του καθενός, και με κύριο στόχο να μπορέσουν να μαζέψουν τα ένσημα για να ενταχθούν στο επίδομα που δίνει το κράτος.. Πλήρης εξάρτηση και φτωχοποίηση, και βέβαια  καμία αναβάθμιση ποιότητας για την οποία όλοι ενδιαφέρονται.

Οι ξενοδόχοι δεν είναι όλοι πλούσιοι και για όλους όσους έχουν αυτή την ιδέα πλανώνται πλάνην οικτρά. Κύριοι της κεντρικής διοίκησης, μην μας βάζετε όλους σε ένα σακί, διότι πλέον τα πράγματα έχουν φτάσει σε πολύ κακό επίπεδο. Και δεν φαίνεται και ουσιαστικό φως στο τούνελ. Ωθούνται όλοι οι εμπλεκόμενοι στον τουρισμό σε «αρπαχτές»  απαράδεκτες για χώρα που είναι στην πρώτη παγκόσμια δεκάδα. Είμαστε επιχειρηματίες που μαζί με πολλούς ακόμα συναδέλφους φτάσαμε τον τουρισμό σε παγκόσμια σεβαστά επίπεδα. Μην μας στοχοποιείτε λοιπόν. Είμαστε στη διάθεσή σας να συνεργαστούμε αλλά πρέπει κάποια στιγμή να ακούσετε και τι σας λέμε.