Not In My House..
Μετά από μία σκληρή σύγκρουση, ο Ήφαιστος στη μεγαλύτερη, μέχρι την επόμενη, νίκη του επικράτησε του ΠΑΟΚ με 80-79 διατηρώντας το πολύ σημαντικό εντός έδρας αήττητο και φτάνοντας στο ενθαρρυντικό για τη συνέχεια 3-3, ρεκόρ που τον κρατάει σε τροχιά post season.
Η νίκη και ο τρόπος, που αυτή ήρθε εν τέλει, σε ένα παιχνίδι μίας κατοχής στα τελευταία λεπτά αναμένεται να επιδράσει ευεργετικά στο ευρύτερο οικοδόμημα. Νίκες, όπως αυτή απέναντι στο σύνολο του Ηλία Παπαθεοδώρου, καθώς και ο refuse to lose χαρακτήρας στο «Νίκος Σαμαράς» αποτελούν στοιχεία που προσφέρουν τεράστιο boost και δίνουν φτερά στα πόδια των αθλητών εν όψει της δύσκολης συνέχειας. Μερικές παρατηρήσεις, που προκύπτουν από το παιχνίδι του Σαββάτου.
Με την πάροδο του χρόνου και με τη συνεχή τριβή των παικτών σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο παιχνιδιού, ο Ήφαιστος μοιάζει σταδιακά όλο και περισσότερο με ένα δεμένο σύνολο, το οποίο θα ζήσει και θα πεθάνει ενωμένο στο παρκέ.
Δεν υπάρχουν σταρ και γαλαζοαίματοι στην ομάδα και αυτό βοηθά τον coach Μανωλόπουλο, ώστε κάθε φορά και ανάλογα με τις συνθήκες του αγώνα να βγάζει στον αφρό και διαφορετικό παίκτη. Όπως έχει πει και ο Μάικ Σιζέφσκι : «Μία ομάδα μπάσκετ είναι σαν τα πέντε δάχτυλα στο χέρι σας. Αν μπορέσεις να τα έχεις μαζί, τότε έχεις μία γροθιά.».
Είχαμε τονίσει, ότι για να λειτουργήσουν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα οι pick n roll δράσεις και για να μπορέσει ο Ήφαιστος να προκαλέσει ρήγματα από τον άξονα, πόσο σημαντικό είναι οι forwards (βλ. Μανωλόπουλος, Μούρτος, Ουίγκινς, οι οποίοι δεν έχουν καταφέρει να συνδεθούν σε μεγάλη συχνότητα με το καλάθι από τη γραμμή των 6.75μ.) να βρουν το χέρι τους από μακριά.
Ο Σωτήρης Μανωλόπουλος έπαιξε τον Χαριτόπουλο στο 4 για αρκετά λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά και στο κλείσιμο του παιχνιδιού και με την απόδοσή του ο Έλληνας F/C δικαίωσε τον προπονητή του πανηγυρικά. Η αποτελεσματικότητα που έδειξε από την περίμετρο, το hustling και τα ψηλά επίπεδα ενέργειας και στις δύο μεριές του παρκέ αποδείχθηκαν βάλσαμο για την ομάδα της Λήμνου. Credits και στον ίδιο τον αθλητή, αλλά και στον προπονητή για την ουσιαστική ενεργοποίησή του, αφού θα πρέπει και οι Έλληνες έμπειροι παίκτες να αναδεικνύονται παράγοντες εντός παρκέ.
Την ίδια αποτελεσματικότητα από long range έδειξε και ο ποιοτικός Φρειμάνις, ο οποίος λειτούργησε εξαιρετικά είτε σαν πλάγιος διαβάζοντας εξαιρετικά τα close outs είτε σαν main screener στα picks. Το IQ και το ποιοτικό status του Λετονού forward είναι σε αρκετά υψηλό επίπεδο και οι ‘νησιώτες’ οφείλουν να τα εκμεταλλευτούν στο έπακρο.
Βγάζοντας εκτός κάδρου το chase down block του Τζέρι Σμιθ, το οποίο έγειρε οριστικά την πλάστιγγα υπέρ του Ηφαίστου, Χαριτόπουλος (παρά τα 9:42 συμμετοχής) και Φρειμάνις ήταν οι πολυτιμότεροι για την ομάδα τους προσφέροντας συνδυαστικά 25 πόντους, 7 ριμπάουντ και 5 ασίστ.
Επιπλέον, ο Τόντρικ Γκότσερ δικαιολόγησε τον 3&D χαρακτήρα στο παιχνίδι του ευστοχώντας σε σημαντικά σουτ ψυχολογίας και δίνοντας σημαντικά αμυντικά στοπ. Όπως και ο Σον Έβανς, ο οποίος, αν και φάνηκε λίγο νευρικός στα τελειώματά του κατάφερε να περιορίσει τη δράση του Μορέιρα μαζεύοντας παράλληλα και 10 ‘σκουπίδια’.
Μοναδική παραφωνία η αδυναμία των παικτών του Σωτήρη Μανωλόπουλου να ελέγξουν το off-ball παιχνίδι του Φιλ Γκος, ο οποίος τελείωσε το ματς με 5/8 τρίποντα και αποτέλεσε άλυτο γρίφο. Οι guards του Ηφαίστου είτε δεν ήταν σε θέση είτε δεν διαθέτουν τα απαραίτητα αμυντικά ένστικτα, ώστε να σπάσουν τα σκριν και να μείνουν σε επαφή (stay in contact) με τον Γκος, που ήταν on fire καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, τέλος, πως ο Ήφαιστος επέστρεψε στον αγώνα, ενώ μέχρι και τις αρχές του τρίτου δεκαλέπτου το momentum και ο έλεγχος του ρυθμού ανήκε πλήρως στην ομάδα της Θεσσαλονίκης. Η ομάδα της Λήμνου σφυρηλατεί τον χαρακτήρα της με τέτοιες νίκες απέναντι σε ομάδες ανώτερου, θεωρητικά, επιπέδου με σημαντικό ιστορικό υπόβαθρο.
Στο μεγάλο ντέρμπι της αγωνιστικής
Σε ένα μέτριο, είναι η αλήθεια, παιχνίδι από άποψη ποιότητας ο Παναθηναϊκός κατάφερε δεύτερη συνεχόμενη νίκη επί του αιωνίου αντιπάλου με 79-70 παίρνοντας μία σημαντική ένεση ψυχολογίας σε μία δύσκολη περίοδο για τους πράσινους. Και οι δύο ομάδες, παρολ’ αυτά αντιμετωπίζουν δομικά και λειτουργικά ζητήματα, τα οποία οφείλουν να ξεπεράσουν προκειμένου να παραμείνουν εντός στόχων μέχρι το τέλος.
Σε ένα βράδυ επιθετικής δυστοκίας για το τριφύλλι, ο Νίκος Παππάς ήταν αυτός που πήρε στις πλάτες του εκτελεστικά το σύνολο με τους 24 πόντους, που πέτυχε. Τρύπησε την άμυνα των ερυθρολεύκων με επιτυχία εκμεταλλευόμενος τα αργά πόδια των περιφερειακών και των ψηλών του Ολυμπιακού με τον Μιλουτίνοφ εκτός παρκέ.
Ο Τσάβι Πασκουάλ σημάδεψε δίχως έλεος τον Σπανούλη, με τον Λάνγκφορντ να προσφέρει πολλούς πόντους στην απομόνωση με τον Λαρισαίο guard. Σε ένα παιχνίδι, όπου οι πράσινοι για πρώτη φορά φέτος, έδειχναν αποφασισμένοι να μην δώσουν έξτρα κατοχές στον αντίπαλο ολοκληρώνοντας κάθε καλή άμυνα με αμυντικό ριμπάουντ, θα ήταν δύσκολο να ηττηθούν παρά την αστοχία τους, φτάνοντας τελικά σε εύκολη επικράτηση.
Ο Ντέιβιντ Μπλατ, από την άλλη, θέλησε να ανοίξει το rotation στη θέση 5 και δικαιώθηκε εν μέρει με την απόδοση του Ζακ Λεντέι, ο οποίος με 3/3 τιμώρησε την επιλογή των ψηλών του Παναθηναϊκού να του δώσουν το τρίποντο. Οι ερυθρόλευκοι οφείλουν να ψάξουν περισσότερους δημιουργικούς πόλους, εκτός από τα ρήγματα του Σπανούλη, καθώς χωρίς αυτόν στο παρκέ παρουσιάζονται πολλές φορές προβλέψιμοι.